Өвөрхангай аймгйин Хархорин сумын төвд Өдгөөн Эрдэнэзуу хийдийн ард талд Монголын эзэнт гүрний нийслэл Хархорум хотын туурийг Монгол- Германы хамтарсан “Хархорум” шинжилгээний анги 1999 оноос археологийн талаар шинжлэн судалж байгаа билээ. Нийт 1,5кмкв талбайг эзэлж байна. 20 гаруй жилийн судалгаа хийгдсэн Хархорум хотын туурийг одоо бүрэн малтаж гарган аялал жуулчлалын бренд бүтээгдэхүүн болгох нь зүйтэй гэж судлаачид үзэж байна.
1220/1235-1260 онд Монголчуудын дэлхийн эзэнт гүрний нийслэл нь Хархорум байв. Их Монгол улсын нийслэл хотын хувьд Хархорум ертөнцийн эзэнт гүрний янз янзын үндэстэн ба олон соёлын уулзвар цэг, дундад зууны үеийн Төв ази дахь угсаатан, соёл, шашны олон талт байдлын хосгүй төвлөрөл болсон газар байжээ.
Хятад дахь Юань гүрэн мөхсөний дараа Хархорум 1368/1370 онд “Умард Юань”-улсын нийслэл хот болжээ. 1388 онд Мин улсын түрэмгий цэрэг Хархорумыг эвдлэн сүйтгэсэн боловч XVI зуун хүртэл хотын хэсгүүд оршин тогтносоор иржээ. 1580-аад он гэхэд хотын амьдрал бүрмөсөн зогссон байна. Улмаар 1585/1586 онд Абтай сайн хан орхигдсон Хархорум хотын өмнөд хэсэгт өдгөөгийн Эрдэнэзууг байгуулахдаа эртний нийслэлийн нуранги үлдэгдэлийн үлэмжхэн хэсгийг хийдийн барилга байгууламжид дахин ашигласан болох нь археологийн судалгаагаар нотлогддог. Хархорум хотын туурийн малтлагын ажил 2000-2006 онд Өгэдэй хааны үндэслэн байгуулсан 64 баганат их харш хэмээн үзэж байсан газар хийгээд хотын төв хоёр их гудамжны уулзвар дахь худалдаачид, гар урчуудын хороололд төвлөрөн явагдсан байна. Малтлагаар 1237-1238 онд Өгэдэй хааны дэлдүүлсэн Хархорум хэмээх араб бичээстэй мөнгөн зоос, 1371 онд Хархорумд хаан ор суусан Билэгт буюу Аюуширидара хааны Сангийн явдлын яамны эрхэлсэн түшмэлийн тамга зэрэг сонирхолтой олдворууд илэрсэн аж.
Сэтгэгдэл бичих хэсэг